Με το ίδιο μακό και με κέφι κακό 'φυγαν μέρες
Το φεγγάρι απ’ τη μια και του κόσμου η ζημιά βάλαν βέρες
Τι θα κάνεις εσύ;
Είναι εννιά και μισή
Τον καπνό μου φυσάω
Και προτού να λουστώ,
σταυρουδάκι Χριστό μες στα δόντια κρατάω
Κι όλο εσένα θέλω μόνο
Για κανέναν δε σηκώνω τώρα πια το ακουστικό
Μόνο εσένα και είμαι εντάξει
Το ταβάνι έχει πετάξει δυο φωτιές στον ουρανό
Σε χρειάζομαι και το καινούριο παρκέ με το πόδι πληγώνω
Σου φυλάω μουσικές στο ταξίδι να καις μες στο χρόνο
Τι θα κάνεις λοιπόν;
Το κομμένο Depon κυνηγάω στο σεντόνι
Και προτού να το πιω
σαν δεσμός με σκορπιό λογαριάζονται οι πόνοι
Κι όλο εσένα θέλω μόνο
Για κανέναν δε σηκώνω τώρα πια το ακουστικό
Μόνο εσένα και είμαι εντάξει
Το ταβάνι έχει πετάξει δυο φωτιές στον ουρανό
- Ελευθερία Αρβανιτάκη -
Δίσκος: Μένω εκτός - 1991
