Ποτέ δεν ξέρεις
πώς η ζωή και πώς η μοίρα θα τα φέρει
Αν θα'χεις πάντα στην αυλή το καλοκαίρι
Ποτέ δεν ξέρεις
Γι' αυτό σου λέω μη μου πεις τώρα το γεια σου
Άσε για μένα μια γωνίτσα στη καρδιά σου
Ποτέ δεν ξέρεις
Ποτέ δεν ξέρεις αν μες την κρύα μοναξιά σου
και μες τα γκρίζα όνειρά σου
αν θα' μαι κι εγώ να σε προσέχω
γιατί ήσουν πάντα ό,τι είχα και ό,τι έχω
Ποτέ δεν ξέρεις αν μες τ’ απρόσωπα τα χάδια
εγώ θα κρύβομαι τα βράδια
έτσι απλά, να σ’ ακουμπάω
γιατί είσαι πάντα, αυτός που πάντα θα αγαπάω
Ποτέ δεν ξέρεις
πόσες αλήθειες θα παλέψουν για ένα ψέμα
και ας με φυλάκισες στις φλέβες σου σαν αίμα
Ποτέ δεν ξέρεις
ποιος θα πονέσει περισσότερο απ’τους δύο
γι' αυτό σου λέω μη μου πεις το τελευταίο αντίο
Ποτέ δεν ξέρεις
Ποτέ δεν ξέρεις αν μες την κρύα μοναξιά σου
και μες τα γκρίζα όνειρά σου
αν θα' μαι κι εγώ να σε προσέχω
γιατί ήσουν πάντα ό,τι είχα και ό,τι έχω
Ποτέ δεν ξέρεις αν μες τ’ απρόσωπα τα χάδια
εγώ θα κρύβομαι τα βράδια
έτσι απλά, να σ’ ακουμπάω
γιατί είσαι πάντα, αυτός που πάντα θα αγαπάω
~ Νατάσα Θεοδωρίδου ~
